De productie van Wendelien van Oldenborgh heeft zich ontwikkeld van het spontaan filmen of fotograferen van zorgvuldig uitgezochte, maar niet beïnvloedde situaties, waarna het in een met video, super-8 of 16 mm film loops opgebouwde installatie werd verwerkt, tot een bredere en kritische omgang met opname en opgenomen materiaal. De inhoudelijke continuïteit beweegt zich in een interesseveld rondom de condities van (zelf)representatie en sociale dynamiek. Daar waar in kleine handelingen een grotere sociale conditie wordt blootgelegd, begint het werk. Deze momenten, waar de limieten van een beheersbare "zelf", of het verlies van deze zich manifesteert of waar de grenzen tussen de publieke zelf-manifestatie en een meer psychologisch niveau zichtbaar gemaakt worden kunnen, zijn aanzetten tot verdere productie. Diaprojecties, aangestuurd in overvloei-programmas, en recentelijk ook geschreven tekst, ontvouwen zich in ruimte en tijd in een tentoonstellingsenscenering. Dit leidt tot een werk wat zich op principes van montage en redigeren baseert