Het is mijn lot, juist datgene te zien, te ervaren, dat vooralsnog niet belangrijk, niet van waarde lijkt; ongezien en ondergewaardeerd blijft. Materie, troep, puin, afval, soms ogenschijnlijk betekenisloos geworden, appelleert aan mijn behoefte tot herwaardering; herstructurering en het opnieuw geven van betekenis . Betekenis, niet in de zin van (morele) boodschap.Veeleer als een verwijzen naar een nieuwe esthetische waarde, maar soms ook naar een bredere context. Sommige beelden verwijzen naar zichzelf; hebben een eigen esthetische waarde; andere verwijzen naar contrasten, harmonie, verhoudingen en vertonen analogieën met de menselijke geest, archetypische beelden, de dromen, de angsten, de woede, de zorg maar in alles staat schoonheid en verwondering voorop. In het proces van vinden tot hercreëren verdiep ik mij in de mogelijkheden tot herbeleving en herwaardering van het materiaal middels stapelen, (ver)vormen, combineren, beschilderen van het gevondene, niet met een voorop gesteld plan of idee, maar vooral associatief, onderzoekend en ontdekkend. Het is mijn lot.